ارزیابی عوامل ساختاری- نهادی مؤثر بر مشارکت روستاییان در فرایند اجرای طرح‌های هادی روستایی(مطالعه موردی: روستاهای واقع در حریم کلانشهر همدان)

عمران روستایی با رویکرد مشارکتی، نقش زیربنایی و بنیادی در توسعه‌ همه ­جانبه جوامع روستایی داشته است. این نقش با فراهم کردن تسهیلات عمومی برای بهبود وضعیت زندگی روستاییان و با مشارکت آنان می‌تواند قابل تحقق باشد. با توجه به این­که سازمان­های مردم نهاد از عمده‌ترین ابزار توسعه در هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند و مشارکت، بدون شک عامل اساسی در ایجاد فعالیت‌های پایدار اقتصادی در هر جامعه‌ای است، بنابراین، نقش سازمان‌های مردم نهاد باید با عوامل و استراتژی‌های توسعه در شرایط محیطی هر جامعه‌ای انطباق داشته باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی تأثیرگذاری عوامل ساختاری- نهادی مؤثر بر مشارکت روستاییان در فرایند اجرای طرح‌های هادی روستایی می­باشد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. جامعه­ آماری در این تحقیق، 25 روستای واقع در حریم کلانشهر همدان می­باشد که در آن‌ها طرح هادی اجرا شده و از بین آن‌ها 10 روستا به روش نمونه‌گیری انتخاب گردید. در سطح روستاهای مورد مطالعه با روش نمونه‌گیری کوکران، 200 خانوار روستایی‌ انتخاب و به روش نمونه‌گیری تصادفی مورد پرسش­گری قرار گرفتند. یافته‌های تحقیق بر‌اساس نتایج به ­دست آمده از آزمون‌های همبستگی تیپ پیرسون نشان می‌دهد که ارتباط معنا‌دار و نسبتاً قوی با ضریب 488/0 بین عوامل ساختاری- نهادی مؤثر بر مشارکت و فرایند اجرای طرح‌های هادی روستایی وجود دارد، به‌­نحوی­‌که عوامل ساختاری- نهادی مؤثر بر مشارکت حدود 25 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌نماید و در بین عوامل ساختاری- نهادی، متغیر نقش تشکل‌های مردم نهاد در مشارکت ‌آفرینی به میزان 5/26 درصد بر روند اجرای طرح هادی تأثیرگذار بوده ­است. در توزیع فضایی رابطه‌ بین عوامل ساختاری- نهادی مؤثر بر مشارکت و روند اجرای طرح‌های هادی در شش روستا، همبستگی مستقیم و نسبتاً کاملی وجود دارد. بنابراین‌ می‌توان گفت نتایج تحقیق حاضر با تحقیقات پیشین در این زمینه، هم‌خوانی دارد.